// کد مطلب: ۱۰۵۶۹۶

رپرتاژ اگهی /

راهنمای معامله گری در بازار بورس ایران

راهنمای معامله گری در بازار بورس ایران
لینک کوتاه کپی شد

طلانیوز: اگرچه معاملات سهام از اواسط سالهای 1500 در آنتورپ آغاز می شود، اما معاملات سهام مدرن به طور کلی با شروع معاملات سهام شرکت هند شرقی در لندن شناخته می شود.

به گزارش طلانیوز: تاریخچه معاملات سهام

در طول دهه 1600 ، دولت های انگلیس ، فرانسه و هلند برای تعدادی از شرکت ها که هند شرقی را به نام خود درج می کردند ، منشورهایی ارائه می کردند. تمام کالاهایی که از شرق بازگردانده می شدند، از طریق دریا حمل می شدند، این امر شامل سفرهای پرخطر بود که اغلب توسط طوفان های شدید و دزدان دریایی تهدید می شدند. برای کاهش این خطرات، صاحبان کشتی به طور منظم به دنبال سرمایه گذاران برای استفاده از وثیقه مالی سفر بودند. در مقابل، سرمایه گذاران بخشی از بازده پولی را دریافت کردند که در صورت بازگشت کشتی با موفقیت همراه با کالاهای فروشی ، موفق به بازگشت شد. اینها اولین نمونه های شرکت های با مسئولیت محدود (LLC) هستند و بسیاری از آنها فقط به اندازه کافی برای یک سفر در کنار هم بودند.


آموزش رایگان مقدماتی و مبتدی بورس

تشکیل شرکت هند شرقی در لندن سرانجام به یک مدل سرمایه گذاری جدید منجر شد، شرکتهای واردکننده سهام هایی را ارائه می دادند که اساساً سود مالکانه جزئی در این شرکتها را نشان می داد و به جای آن، سود حاصل از کلیه سفرهای یک شرکت را به سرمایه گذاران ارائه می کرد. فقط یک سفر مدل جدید کسب و کار این امکان را برای شرکت ها فراهم کرده است که درخواست سرمایه گذاری بیشتر برای هر سهم را داشته باشند، به آنها امکان می دهد اندازه ناوگان حمل و نقل خود را به راحتی افزایش دهند. با سرمایه گذاری در چنین شرکت هایی، آنها اغلب از طریق منشورهای سلطنتی منتشر شده در برابر رقابت محافظت می شوند، که به دلیل این واقعیت که سرمایه گذاران می توانند به طور بالقوه سودهای کلان از سرمایه گذاری های خود را بدست آورند، بسیار محبوب شد.




سهام اول و مبادله اول

سهام شرکت بر روی کاغذ صادر شد، به سرمایه گذاران امکان داد و ستد سهام با سایر سرمایه گذاران را می داد، اما مبادلات تنظیم شده تا زمان تشکیل بورس اوراق بهادار لندن (LSE) در سال 1773 وجود نداشت.

بازارهای گاو وخرس و فروش کوتاه

دو مفهوم اساسی در معاملات بازار سهام بازارهای "گاو " و "خرس" است. اصطلاح بازار گاو به معنی بورسی است که در آن قیمت سهام به طور کلی در حال افزایش است. این نوع بازاری است که بیشتر سرمایه گذاران در آن رونق می گیرند، زیرا اکثر سرمایه گذاران بازار بورس و سهام بیشتر از خریداران سهام، خریدار هستند. زمانی که قیمت سهام به طور کلی در قیمت کاهش می یابد، بازار خرس وجود دارد.

سرمایه گذاران می توانند حتی در بازارهای خرس از طریق فروش کوتاه سود کسب کنند. فروش کوتاه، روشی است برای وام گرفتن سهام که سرمایه گذار از یک شرکت کارگزاری که صاحب این سهام است، سهام قرض میگیرد و این سهام را در بازار ثانویه می فروشد و پول حاصل از فروش سهام را دریافت می کند. اگر قیمت سهام به امید سرمایه گذار کاهش یابد، در این صورت سرمایه گذار می تواند با خرید تعداد کافی سهام به سود خود برسد تا تعداد سهام وام گرفته شده خود را به کارگزار بازگرداند.

تجزیه و تحلیل سهام، بازار Cap ، EPS و نسبت های مالی

تحلیلگران و سرمایه گذاران بورس ممکن است عوامل مختلفی را برای نشان دادن جهت احتمالی سهام در آینده، بالا یا پایین قیمت بررسی کنند.


در اینجا برخی از متغیرهای متداول برای تجزیه و تحلیل سهام مشاهده می شود.

سرمایه بازار سهام یا کلاهک بازار، ارزش کل سهام برجسته است. سرمایه بالاتر در بازار معمولاً شرکتی را نشان می دهد که از نظر اقتصادی دارای اعتبار بیشتری است.

نهادهای نظارتی صرافی ها به طور منظم گزارش های درآمد را از شرکت های بازرگانی عمومی تهیه می کنند. این گزارش ها که به صورت فصلی و سالانه صادر می شوند، توسط تحلیل گران بازار با دقت مشاهده می شوند و این به عنوان شاخص خوبی برای میزان عملکرد کسب و کار یک شرکت است. از جمله عوامل کلیدی که از گزارش سود تجزیه و تحلیل می شود، سود هر سهم شرکت (EPS) است که منعکس کننده سود این شرکت است که بین تمام سهام برجسته آن تقسیم شده است.

تحلیلگران و سرمایه گذاران همچنین به طور مكرر هر یك از نسبت های مالی را كه برای نشان دادن ثبات مالی ، سودآوری و پتانسیل رشد یك شركت با معامله عمومی انجام می شود ، بررسی می كنند. در زیر برخی از نسبت های کلیدی مالی که سرمایه گذاران و تحلیلگران در نظر می گیرند آورده شده است:

نسبت قیمت به سود (P/E): نسبت قیمت سهام یک شرکت نسبت به EPS آن. نسبت P / E بالاتر نشان می دهد که سرمایه گذاران مایل به پرداخت قیمت های بالاتر برای هر سهم برای سهام شرکت هستند زیرا انتظار دارند شرکت رشد کند و قیمت سهام افزایش یابد.

نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام: این یک معیار اصلی ثبات مالی شرکت است، زیرا نشان می دهد که چند درصد از عملیات شرکت توسط بدهی تأمین می شود در مقایسه با چند درصد توسط سرمایه گذاران سهام تأمین می شود. نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام کمتر ، که نشان دهنده بودجه اولیه از سرمایه گذاران است ، ارجح است.



نسبت بازده سهام (ROE): نسبت بازده سهام (ROE) به عنوان شاخص خوبی برای پتانسیل رشد شرکت در نظر گرفته می شود ، زیرا درآمد خالص شرکت را نسبت به کل سرمایه گذاری سهام در شرکت نشان می دهد.

حاشیه سود: چندین نسبت حاشیه سود وجود دارد که سرمایه گذاران ممکن است در نظر بگیرند، از جمله حاشیه سود عملیاتی و سود خالص. مزیت بررسی حاشیه سود نسبت به رقم سود مطلق دلار مطلق این است که نشان می دهد درصد سودآوری یک شرکت چقدر است. به عنوان مثال، ممکن است یک شرکت 2 میلیون دلار سود نشان دهد ، اما اگر این فقط به سود حاشیه سود 5٪ تبدیل شود ، در نتیجه هرگونه کاهش چشمگیر درآمد می تواند سودآوری شرکت را تهدید کند.

سایر نسبتهای مالی معمولاً مورد استفاده شامل بازده داراییها (ROA) ، بازده سود سهام ، نسبت قیمت به دفاتر (P / B) ، نسبت جریان و نسبت گردش موجودی کالا است.

دو رویکرد اساسی در سرمایه گذاری در بورس سهام :ارزش گذاری و سرمایه گذاری در رشد

روش های بی شماری برای انتخاب سهام وجود دارد که تحلیلگران و سرمایه گذاران از آنها استفاده می کنند ، اما در واقع همه آنها به یک شکل یا شکل دیگر از دو استراتژی اصلی خرید سهام سرمایه گذاری ارزش یا سرمایه گذاری رشد هستند.

سرمایه گذاران با ارزش معمولاً در شرکت های با سابقه ای سرمایه گذاری می کنند که در مدت زمان طولانی سودآوری مداومی از خود نشان داده اند و این ممکن است به طور منظم سود تقسیمی را ارائه دهد. سرمایه گذاری در ارزش بیش از سرمایه گذاری در رشد متمرکز بر جلوگیری از خطر است.

سرمایه گذاران رشد به دنبال شرکتهایی با پتانسیل رشد فوق العاده بالا هستند، به این امید که حداکثر افزایش قیمت سهام را بدست آورند. آنها معمولاً کمتر به فکر سود سهام هستند و بیشتر تمایل دارند که در شرکتهای نسبتاً جوان سرمایه گذاری کنند. سهام فناوری به دلیل پتانسیل رشد بالا ، اغلب مورد پسند سرمایه گذاران رشد قرار می گیرد.

صندوق قابل معامله در بورس ( ETF )

صندوق سرمایه گذاری است که دارایی هایی مانند سهام ، کالاها ، اوراق قرضه و ارز خارجی را در خود نگهداری می کند. ETF در طول روز معاملاتی مانند یک سهام با نوسان قیمت معامله می شود. آنها اغلب شاخص هایی مانند NASDAQ ، S&P 500 ، داو جونز و راسل 2000 را ردیابی می کنند. سرمایه گذاران در ETF مستقیماً صاحب سرمایه های اساسی نیستند، اما در عوض ادعای غیرمستقیم دارند و در صورت داشتن بخشی از سود و ارزش باقیمانده به آنها تعلق می گیرد. از تصفیه صندوق. سهام مالکیت یا سود آنها به راحتی در بازار ثانویه قابل خرید و فروش است.

ETF شروع به کسوف صندوق های سرمایه گذاری مشترک به عنوان یک وسیله سرمایه گذاری موردعلاقه می کند زیرا آنها سرمایه گذاری فراتر از سهام را ارائه می دهند و به این دلیل که ETF ها اغلب هزینه معاملات کمتری نسبت به متوسط ​​صندوق سرمایه گذاری مشترک دارند.

سبدگردانی در بازار بورس ایران

انواع مختلف ETF

انواع مختلفی از ETFS وجود دارد ، از جمله موارد زیر:

سهام ETF

اینها مجموعه خاصی از سهام یا سهام را در اختیار دارند و مشابه شاخص هستند. ETF سهام معمولاً مجموعه سهام موجود در بخش بازار معین را در اختیار دارد.

شاخص ETF ها

این ETF ها دارای نمونه کارهایی هستند که به منظور تقلید از عملکرد تغییرات خاص نمونه کارها در صورت بروز تغییرات در شاخص زمینه ای ، طراحی شده اند.

اوراق قرضه ETF

این اوراق به طور خاص در اوراق قرضه یا سایر اوراق بهادار با درآمد ثابت سرمایه گذاری می شود.

کالاهای ETF

این ETF کالاهای فیزیکی مانند کالاهای کشاورزی ، منابع طبیعی و فلزات گرانبها را در خود جای داده است.

ETF های ارزی

این ارزها در یک ارز واحد یا یک سبد از ارزهای مختلف سرمایه گذاری می شوند و به طور گسترده توسط سرمایه گذاران مورد استفاده قرار می گیرند که مایل به قرار گرفتن در معرض بازار ارز بدون استفاده از معاملات آتی یا معاملات مستقیم بازار فارکس هستند. آنها معمولاً محبوب ترین ارزهای بین المللی مانند دلار آمریکا ، یورو ، پوند انگلیس یا ین ژاپن را ردیابی می کنند.

معکوس ETF

این وجوهی است که با استفاده از مشتقات مختلف برای بدست آوردن سود از طریق فروش کوتاه در هنگام کاهش ارزش شاخص های بازار گسترده ایجاد می شود.

ETF های اهرمی

این وجوه بیشتر متشکل از مشتقات مالی است که برای افزایش بازده درصد استفاده می شود. توجه به این نکته مهم است که اگرچه ETF های اهرمی پتانسیل سود را افزایش می دهند ، اما همچنین خطر را افزایش می دهند.

ETF های املاک و مستغلات

این صندوق ها در صندوق های سرمایه گذاری املاک و مستغلات (REITs) ، شرکت های خدمات املاک و مستغلات و شرکت های توسعه املاک و مستغلات سرمایه گذاری می کنند.


مزایای سرمایه گذاری در ETF ها

سرمایه گذاری در صندوق قابل معامله در بورس مزایای بسیاری دارد ، از جمله:

مزایای هزینه: ETF معمولاً نسبت هزینه متوسط ​​نسبت به صندوق سرمایه گذاری مشترک به طور قابل توجهی پایین تر است. این امر تا حدی به دلیل ماهیت معاملاتی صرافی آنها است که هزینه های معمولی را برای کارگزاران یا بورس در نظر می گیرد، در مقایسه با صندوق سرمایه گذاری مشترک که باید هزینه آن را به طور کلی تحمل کند.

دسترسی به بازارها: ETF در معرض طبقات دارایی است که دسترسی به سرمایه گذاران قبلی دشوار بود و سرمایه گذاران را می توانند دارایی هایی مانند اوراق قرضه بازارهای نوظهور ، شمش طلا یا ارزهای رمزپایه را در اختیار داشته باشند. از آنجا که ETF ها می توانند کوتاه مدت به فروش برسند و برای استفاده از سایر استراتژی های سرمایه گذاری پیچیده تر مورد استفاده قرار گیرند ، این طیف وسیعی از فرصت ها را برای سرمایه گذاران نشان می دهد.

شفافیت: صندوق های تامینی و حتی صندوق های سرمایه گذاری در مقایسه با ETF به روشی نه چندان شفاف عمل می کنند. صندوق های تامینی و صندوق های سرمایه گذاری معمولاً دارایی های خود را فقط به صورت سه ماهه گزارش می کنند. در مقابل ، ETF به طور واضح منابع پرتفوی روزانه خود را فاش می کند.

نقدینگی: از آنجا که می توان آنها را در بازارهای ثانویه در طول روز خریداری یا فروخت ، ETF ها بسیار مایع هستند. این در تضاد با صندوق های سرمایه گذاری مشترک است که فقط می توانند با قیمت بسته شدن پایان روز خریداری یا فروخته شوند.

کارآیی مالیاتی: به طور کلی ، ETF ها به دو دلیل عمده یک مزیت عمده مالیاتی نسبت به صندوق های سرمایه گذاری مشترک دارند. اول ، ETF گردش مالی نمونه کارها را کاهش می دهد و توانایی جلوگیری از سود سرمایه کوتاه مدت را که دارای نرخ مالیات بالاتری است ، ارائه می دهد. ثانیا ، اگر یک وثیقه کاملاً مشابه در یک پنجره 30 روزه خریداری شود ، ETF ها می توانند بر قوانینی که فروش و ادعای ضرر در اوراق بهادار را منع می کنند ، غلبه کنند.



راهنمای معامله گری در بازار بورس ایران

تبلیغات متنی

ارسال دیدگاه