دندان انسان نئاندرتال کرمانشاه در ردیف ۱۰ کشف مهم جهان

این مجله بین‌المللی دندان نئاندرتال یافت شده در غار وزمه کرمانشاه را که نتایج پژوهش‌های جدید آن در سال جاری توسط گروهی متشکل از پژوهشگران موزه ملی ایران، چند موزه و دانشگاه فرانسوی و ایرانی منتشر شده به عنوان یکی از ۱۰ کشف مهم باستان‌شناسی و دیرین‌انسان‌شناسی ذکر کرده است.

در صفحه معرفی این کشفیات جدید در خصوص دندان غار وزمه کرمانشاه آمده است: دندانی که چند دهه پیش در کوه‌های زاگرس پیدا شده بود و تصور می‌شد مربوط به انسان مدرن باشد، متعلق به کودک نئاندرتالی بوده که بین ۷۰ تا ۴۰ هزار سال پیش می‌زیسته است.

بررسی دوباره این دندان با تکنیک‌های مدرن امکان این شناسایی و گاهنگاری را فراهم کرده است. محققان می‌گویند: این نخستین شواهدی است که نشان می‌دهد نئاندرتال‌ها در ایران کنونی می‌زیسته‌اند. این گونه، پیش از انقراضش در ۴۰ هزار سال قبل، در بخش‌های بزرگی از اروپا و غرب آسیا می‌زیسته است.

بر اساس اعلام روز شنبه، موزه ملی، این دندان آسیای کوچک که در اواخر دهه ۷۰ شمسی در غار وزمه کشف شد، مربوط به کودک نئاندرتالی است که در زمان مرگ، بین شش تا ۱۰سال سن داشته است. در بررسی این دندان که از طریق برش‌نگاری پرتو ایکس با دستگاه تصویربرداری سه‌بعدی میکرو سی‌تی انجام شد، تصویر سه‌بعدی مینا و عاج دندان تهیه و بر اساس مطالعه و اندازه‌گیری آن مشخص شد این دندان مربوط به انسان نئاندرتال است. دندان وزمه نخستین مدرک قطعی از وجود انسان نئاندرتال در ایران است و معرفی آن در سال جاری توسط پژوهشگران، توجه رسانه‌های جهان را به جایگاه مهم ایران در عرصه پژوهش‌های باستان‌شناسی و دیرین‌انسان‌شناسی جلب کرده است.منبع:ایرنا

انسان نئاندِرتال (Homo neanderthalensis) گونه‌ای از سردهٔ انسان بود که در اروپا و قسمت‌هایی از غرب آسیا، آسیای مرکزی و شمال چین (آلتای) سکونت داشتند اولین نشانه‌ها از نئاندرتال‌های اولیه به حدود ۱۳۰٫۰۰۰ تا ۲۳۰٫۰۰۰ سال پیش در اروپا برمی‌گردد. . ۱۳۰ هزار سال پیش، مشخصه‌های کامل نئاندرتال‌ها ظاهر شدند و در ۵۰ هزار سال قبل نئاندرتال‌ها دیگر در آسیا دیده نشدند، با این وجود نسل آن‌ها در اروپا در حدود چهل هزار سال پیش منقرض شد. با توجه به اینکه انسان امروزی در پنج هزار سال پیش از انقراض آن‌ها وارد اروپا شد، احتمالاً این دو گروه انسانی با هم تماسهایی داشته‌اند.

وقتی ویلیام کینگ، زمین شناس بریتانیایی، در سال ۱۸۶۴ رده جدیدی از انسان موسوم به «نئاندرتال» را به جامعه علمی اروپا معرفی کرد، نسبت به این انسان‌های اولیه لطفی نداشت. تصویری که از نئاندرتال‌‌ها در این سال‌ها در ذهن مردم باقی مانده است، انسان‌هایی زشت، پست و تکامل نیافته بوده است.

به گزارش سایت علمی «لایو ساینس»، این برداشت اولیه مردم شناسان، ریشه در ایدئولوژی نژادپرستانه داشت که هوش بشر را به شکل و فرم جمجمه ربط می‌داد و خیلی از دانشمندان که به نظریه تکامل معتقد بودند، فکر می‌کردند که انسان‌های نئاندرتال گونه اولیه و تکامل نیافته انسان امروزی هستند.

تنها راهی که می‌توان پی برد این انسان‌های اولیه تا چه حد باهوش بودند، مطالعه آثاری است که از خود به جا گذاشته‌اند. تحقیقات نشان می‌دهد که نئاندرتال‌ها از سنگ، استخوان، و چوب ابزارهای مختلف می‌ساختند؛ مانند رده انسان امروزی که در دوره مشترکی زندگی می‌کرد.

مطالعات جدید نشان می‌دهد که آنها غذا می‌پختند و با فناوری روشن کردن آتش آشنا بودند. شواهد جدید نشان می‌دهد نئاندرتال‌ها حتی رسوم مذهبی و روحانی داشتند؛ مقبره کشف شده در جنوب غربی فرانسه نشان می‌دهد آنها مردگان خود را دفن می‌کردند.

انسان نئاندرتال ۱۳۰ هزار تا ۲۳۰ هزار سال پیش در اروپا و در بخش‌هایی از آسیا سکونت داشت. هوش و توانایی‌های آنها که همزمان با انسان مدرن زندگی می‌کردند و حتی با یکدیگر آمیزش داشتند، هنوز موضوعی قابل مناظره است.