روایتی از یک سال ایستادگی فولاد خوزستان

در زمانی که برخی صنایع کشور زیر ضربات متوالی بحران‌های انرژی، تحریم و رکود، تن به تعلیق داده‌اند، فولاد خوزستان همچون «سنگربانِ آخرِ زنجیره فولاد کشور» ایستادگی کرده است. تجربه سال ۱۴۰۳ برای این شرکت، شبیه به راهپیمایی در میدان مین بود؛ از تحریم‌های خارجی گرفته تا قطع پیاپی برق و گاز و فشارهای سیاست‌زده بر تأمین مواد اولیه. با این حال، نه‌تنها ایستاد، بلکه گام‌هایی استوارتر برداشت و نشان داد چگونه می‌توان با عقلانیت استراتژیک و بهره‌وری درون‌زا، مسیر توسعه را در دل بحران باز کرد.

در روزگاری که بسیاری از صنایع کشور تنها با نگاه حمایتی و بیرونی به دنبال بقا هستند، فولاد خوزستان با تکیه بر توان مهندسی، اتکا به سرمایه انسانی، و مدیریت هوشمندانه منابع، مدل دیگری از اداره صنعت را به نمایش گذاشت؛ مدلی که در آن بهره‌وری، بومی‌سازی، و توسعه پایدار جایگزین محافظه‌کاری و مصرف‌گرایی شده است. مدیریت استراتژیک منابع در این شرکت موجب شد تاب‌آوری در برابر محدودیت‌های شدید انرژی، نه در حد یک شعار، بلکه در عمل به‌عنوان یک اصل عملیاتی تحقق یابد.

 مروری بر عملکرد سال ۱۴۰۳ فولاد خوزستان گویای حقیقتی انکارناپذیر است

 معامله بیش از ۱.۲۴ میلیون تن شمش به ارزش نزدیک به ۳۰ هزار میلیارد تومان، معادل ۱۹٪ از بازار ایران

 کسب ۴۰٪ سهم بازار تختال کشور با معامله ۷۹۱ هزار تن به ارزش ۱۹.۷۵۷ میلیارد تومان

بهره‌برداری از واحد فولادسازی شادگان پس از ۱۷ سال وقفه، به‌عنوان نماد تحقق وعده‌ها

 اجرای پروژه استراتژیک زمزم ۳ که این شرکت را به دومین تامین‌کننده بزرگ آهن اسفنجی کشور بدل ساخت

این ارقام، فراتر از دستاوردهای معمول در صنعت، حاکی از نوعی «رشد در دل بحران» است که از جنس برنامه‌ریزی هدفمند و رویکرد جهادی سرچشمه می‌گیرد.

 بومی‌سازی به‌مثابه راهبرد استقلال صنعتی

فولاد خوزستان با کاهش ۳۰ میلیون دلاری در خرید فروآلیاژها و نیز کاهش ۶ میلیون دلاری در تامین اقلام نسوز، نشان داد که بومی‌سازی، شعار نیست؛ راهی است برای کاهش وابستگی و حفظ تولید ملی. آری ثبت ۱۷۵۲ آیتم بومی‌سازی‌شده با صرفه‌جویی بیش از ۱۴ میلیون یورو و همکاری با ۴۸۸ شرکت دانش‌بنیان و سفارش‌گذاری مستقیم ۲۵۳ قلم تجهیز، فقط بخشی از این مسیر پایداری صنعتی است.