میدکو، پیش روی برای خودکفایی در تولید انرژی

اما مساله این است که برای صنایع ایران و از جمله صنعت فولاد اصلا تابستان یا زمستان فرقی نمی‌کند، حیات صنعت فولاد ایران شوربختانه در هر فصلی تهدید می‌شود.

به گزارش خبرنگار ما:  بحران ناترازی انرژی در ایران به یک چالش بحرانی در حوزه‌های اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی تبدیل شده است. افزایش مصرف انرژی بدون تناسب با ظرفیت تولید، مدیریت ناکارآمد منابع و عدم سرمایه‌گذاری مناسب در زیرساخت‌های انرژی، فرسودگی تجهیزات نیروگاهی، اتلاف انرژی در شبکه‌های انتقال و توزیع و مشکلات در تأمین سوخت برای نیروگاه‌ها، ناترازی انرژی در ایران را به فاز بحران کشانده است.

حال شبکه برق کشور با ناترازی مواجه است،  تولید برق کمتر از نیاز واقعی است و این بحران تاثیر مستقیم بر صنایع مختلف کشور دارد. صنایع انرژی‌بر نظیر فولاد، سیمان و پتروشیمی به برق پایدار و قابل اطمینان نیاز دارند. محدودیت در تأمین انرژی منجر به کاهش شدید تولید، افزایش هزینه‌های عملیاتی و بیکاری نیروی خواهد شد.

در صنعت فولاد، که یکی از صنایع راهبردی و مادر در اقتصاد ایران محسوب می‌شود، ناترازی انرژی منجر به توقف‌های مکرر تولید، آسیب به تجهیزات حساس و کاهش کیفیت محصولات نهایی شده است. فقط در سال ۱۴۰۱ فولادی‌ها بابت بحران ناترازی انرژی، سه میلیارد دلار خسارت دیدند، ضرری که امسال اگر بیشتر نشده باشد کمتر نیز نیست. از طرفی تنها یک نیم‌نگاه به آمارهای منتشر شده از سوی فولادسازان کافی است تا دریابیم، اعمال محدودیت و قطع برق در واحدهای تولید فولاد در پروسه یک هفته تا ۱۰ روز، معادل ۳ هزار میلیارد تومان کاهش تولید و ارزش محصولات را درپی دارد و این خسارت برای صنعت فولاد، کمرشکن است. آنقدر کمرشکن که علاوه بر صنایع، دامن‌گیر سهامداران و حتی دولت نیز شده و کاهش تولید، صادرات و ارزآوری(در شرایط تحریم نفت) این صنعت را تحت الشعاع قرار داده است. مسیری که با کسری بودجه، که مشکل اصلی دولت است، ارتباط تنگاتنگ دارد.

اقدامات میدکو در مقابله با بحران انرژی

طبق آمارهای رسمی، ارزش افزوده صنعت فولاد سالانه به ۲۰ میلیارد دلار می‌رسد و صنایع فولادی برای ایجاد این میزان ارزش افزوده، سالانه ۲۰ میلیارد کیلووات ساعت برق مصرف می‌کنند.

 وجود ظرفیت نیروگاهی ۶ هزار مگاواتی در صنعت فولاد، شرکت های بزرگ خصوصی و شبه دولتی در این حوزه را برای تولید برق و کاهش بار انرژی از روی دوش دولت ترغیب می‌کند. میدکو، به عنوان یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های صنعتی ایران در حوزه معدن و فلزات، نقش مهمی در مدیریت بحران‌های انرژی و آب در کشور ایفا می‌کند.

 این شرکت با تکیه بر استراتژی‌های بلندمدت و سرمایه‌گذاری‌های کلان در زیرساخت‌های پایدار، نه تنها به حل مشکلات خود، بلکه به کاهش فشار بر شبکه‌های ملی برق و آب نیز کمک کرده است.

تیرماه سال ۱۴۰۱، این هلدینگ یک واحد گازی ۳۱۰ مگاواتی و یک واحد بخار ۱۴۰ مگاواتی با ظرفیت ۴۵۰ مگاوات را به بهره‌برداری رساند.

این واحد نیروگاهی دارای تکنولوژی توربین کلاس F با راندمان 58 درصد است و شرکت FATA ایتالیا تکنولوژیست و پیمانکار این طرح محسوب می‌شود.

نیروگاهی که بخش قابل‌توجهی از کل نیاز انرژی این هلدینگ به برق را پوشش می‌دهد تا با بازدهی بالا و مصرف کمتر سوخت، انرژی مورد نیاز برای فرآیندهای تولیدی شرکت را تأمین کند. این نیروگاه‌ها از دو سیکل حرارتی استفاده می‌کنند؛ ابتدا گاز طبیعی در توربین گازی سوخته و برق تولید می‌شود، سپس گرمای خروجی از این فرآیند برای تولید بخار و برق بیشتر در توربین بخار استفاده می‌شود.

این روش باعث می‌شود تا بازدهی نیروگاه به حداکثر برسد و مصرف سوخت به حداقل کاهش یابد.  همچنین، این اقدام به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و بهبود کارایی انرژی کمک می‌کند، که در راستای تعهدات زیست‌محیطی و کاهش اثرات منفی بر محیط زیست است. در واقع میدکو که مصرف برق آن حدود ۷۰۰ مگاوات است، با راه‌اندازی این نیروگاه توانسته است حدود نیمی از نیاز برق خود را تأمین کند. این اقدام نه تنها هزینه‌های انرژی را کاهش می‌دهد، بلکه به این شرکت امکان می‌دهد تا در مواقع بحران و کمبود برق در شبکه ملی، تولید خود را ادامه دهد. همچنین، با ایجاد ظرفیت‌های مازاد، میدکو می‌تواند برق تولیدی اضافی را به شبکه ملی تزریق کند یا در صورت امکان، آن را به صنایع دیگر بفروشد. این استراتژی نه تنها به پایداری تولید کمک می‌کند، بلکه به سودآوری شرکت نیز افزوده و ریسک‌های مرتبط با نوسانات بازار انرژی را کاهش می‌دهد.

هم چنین باید تاکید داشت که هلدینگ میدکو در حوزه تامین انرژی پایدار جهت استفاده در کارخانجات تاسیس شده، پروژه ساخت نیروگاه سیکل ترکیبی بوتیا را نیز در دستور کار خود قرار داد و توانست با وجود همه مشکلات و تحریم های سیاسی کشور با تکیه بر توان داخلی با سرعت زیاد ، این پروژه را اجرا و بخش گاز نیروگاه را در آذرماه ۱۴۰۱ به بهره‌برداری برساند.